Dassenburchten

Afgelopen week op zoek geweest naar dassenburchten, op een tocht door het mooie nieuw ontsloten gebied bij ons de buurt. We ontdekten verscheidene latrines van dassen. Omdat ze duidelijk nog in gebruik waren gingen we op zoek naar hun woonplaats, de dassenburcht.

Het zoeken nam nogal wat tijd in beslag, maar werd uiteindelijk beloond. De latrines van deze dassenburcht bleek een kleine kilometer van de burcht te liggen. Dassen zijn nette dieren ze doen hun behoeften in kleine gaten die ze graven in de grond, is het gat gevuld dan wordt er wat zand overheen gedaan.
De burcht die we vonden leek te zijn aangelegd. In de heuvel lag een buizen-systeem, het was een zeer wijde ingang, die zo te zien niet meer gebruikt werd. Maar rond de heuvel kwamen we vele andere ingangen, soms erg ver verwijderd, tegen die door de familie zelf gegraven waren. Ook kon je zien dat er al gesleept werd met nestmateriaal, zoals bladeren.

Nu de das nog op de foto. Maar dat zal wel een keertje lukken. Ondertussen hebben we in onze omgeving al drie grote bewoonde dassenburchten ontdekt, dus zoals ik al schreef die foto moet dit jaar lukken. Maar dat vind ik niet het belangrijkste, rondstruinen en zo dingen ontdekken geeft mij al voldoende plezier.

Vriendelijke groet Ruud.

Een weekje natuur.

Afgelopen week samen met Renee veel in de natuur geweest, soms van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Brood mee en koffie. Goed aangekleed want 's morgens zowel als 's avonds was het best koud. Wild gespot  in het veld en vogels in een vogelhut. Maar ook mooie wolkenluchten en landschappen. Hieronder wat impressies van de afgelopen dagen.

Ik begin met de rosse woelmuis en dagactieve muis. Deze rakkers zijn zo snel, dat je soms alleen de staart op de foto kon zetten. Ze flitsten over de grond en langs de stobben. We probeerden ze met wat brood uit hun holletjes te lokken.

Vogels kwamen ons ook bezoeken, waarvoor dank, dus hebben we mezen, vinken, boomklevers, merels, heggenmus, roodborsten en spechten op de foto kunnen zetten. Lang wachten wordt altijd beloond.

We gingen ook op zoek naar groot wild, met name herten, de mannetje en de vrouwtjes die nu gescheiden optrekken. We zagen ze dan ook diverse plekken, laten we beginnen met de dames, de hindes, dames gaan voor zoals het hoort. De eerste hinde had net een modderbad genomen en zag er daardoor een beetje grijs uit.

Op een gegeven moment kwam er een zwangere reegeit op het veldje van de hindes, zo gauw ze het ree in de gaten kregen, werd ze weggejaagd, de heuvel op.

Dan maar eens kijken hoe het met de heren gaat. Of ze hun gewei nog op hebben, eentje was er al op zoek, want de helft van z'n gewei was ie al kwijt.

Ook moeflons lieten zich nog even zien, een klein cluppie had zich wat afgescheiden van de grote kudde die in het bos was gebleven. Ze liepen wat te grazen rond een weitje.

Soms waren de wolkenluchten zo mooi dat ze op de foto gezet moesten worden. Wolken boven het landschap strelen mijn ogen, vind het altijd erg mooi en indrukwekkend.

Ik besluit met deze bijzondere dennenboom. Bedankt voor het kijken, vriendelijke groeten Ruud.

Vuur in het bos.

De vrijdaggroep, we noemen ons De Vossen, hebben zich de afgelopen maanden bezig gehouden met het wegzagen van vele dennen die het zicht vanaf de Lijkweg op het Pampelsezand ontnamen. De dikste stammen hebben we ontmanteld en de dunnere en de takken van de dikke stammen verzameld op een open stuk op het Pampelsezand. Gisteren hebben we alles opgebrand, in de stromende regen. Als het vuur eenmaal goed brand krijgt geen regenbui het meer uit. Gelukkig stond er ook een flink windje en met behulp van wat gasten, die ook wel eens een fikkie wilden stoken, is de opper die we opgespaard hadden volledig in vlammen opgegaan. Hieronder enkele foto's van het gebeuren.

Het slot offensief is een hele hete klus. De stralingshitte van de overgebleven as is dermate hoog dat je niet in de buurt kunt komen. De as moet wel in een gegraven gat worden gedaan. Daar gebruiken we een lange stam voor waarmee we de as in het gat schuiven. Waarna het gat wordt dichtgegooid en de rest van zand over de verbrande plek wordt gestrooid.

Toen de klus geklaard was, klaarde het weer ook op en kregen we een zonnetje te zien. Door de hitte van het vuur waren de kleren al behoorlijk gedroogd.

Vriendelijke groeten Ruud.

Werken in De Plijmen en foto's maken langs de Wildbaanweg en het Zwarteveld

Gisteren weer flink wat dennen verbrand. We blijven daar nu nog een week werken en daarna moeten we verkassen en gaan we naar een nieuwe klus langs de Wildbaanweg. We gaan aan beide kanten dennetjes verwijderen. We beginnen aan de kant van het museum. We moeten bij De Plijmen weg, omdat dat een rustgebied is en in de rustgebieden worden de komende weken het wild geteld. We hebben nu dus nog een week om de dennen die erg in het zicht liggen weg te branden.

Het branden wordt altijd afgesloten met het graven van een diep en groot gat om de onverbrande stammen en het gloeiend hete as in te gooien en met aarde te bedekken. De stralingswarmte van de as is dermate groot, dat je maar even kunt graven en dan plaats moet maken voor een ander, enz. enz. De as wordt met harken in het gat getrokken.

Na het werk nog even gekeken of er nog wat groot wild te fotograferen was. Zowel langs de Wildbaanweg, de Schuilkelder als ook op het Zwarteveld liepen herten. Hieronder de foto's van de stieren en de hindes, die nu gescheiden optrekken.

Op de voorgrond bij de hindes stonden twee jonge dieren een vrouwtje en een mannetje, ze gingen er uiteindelijk maar bij zitten.

Langs de Wildbaanweg en op het Zwarteveld stonden de heren. Op dit moment zie je ook herten die geheel of gedeeltelijk hun gewei kwijt zijn, eind maart is iedereen gewei-loos, waarna er weer een nieuw fris gewei groeit verpakt in 'vilt'". Die huid om het nieuwe gewei gaat op den duur jeuken en dan wordt er driftig geschuurd om de verpakking eraf te krijgen en zei je overal in het bos de slierten huid liggen.

Vriendelijke groet Ruud.