Observatiehut

Ben in het bezit gekomen van een observatiehut, althans ik mag er onbeperkt gebruik van maken. De hut is in de grond gegraven en het doorkijkluik zit net iets boven het maaiveld. Het is al een lange tijd niet meer gebruikt, dus de hut en zijn directe omgeving had een opknapbeurt nodig. De volgende foto's laten zien hoe het eruit zag.

Er ligt een vijvertje pal voor de hut en door groei van grassen, mos en nog bladerloze braam is het zicht aardig ontnomen. Dus moest ik de vijver, die vol met blad lag, ik heb er enkele kruiwagens vol uitgehaald, en zijn omgeving schoonmaken. In de hut moest wat gespijkerd en geschroefd worden, maar het ligt er nu weer goed bij. Nu de vogels nog. Naast de hut zit een vossenhol en vlakbij een dassenburcht, dus het zal mij benieuwen wat ik in de loop der tijd allemaal te zien krijg.

Vriendelijke groeten Ruud.

Branden in De Plijmen

In het begin van de Plijmen net voorbij het fietspad zijn we met de woensdaggroep 'De Wrattenbijters' al enkele maanden bezig dennen te rooien. Op dit moment zijn we de gerooide dennen aan het verbranden met toestemming van het Park, de gemeente Ede en de brandweer.

Er liggen veel oppers met gerooide dennen, daarom gaan we nog wel enkele weken door met verbranden van de dennen. Het mag nog tot eind april. We hebben elke woensdag twee tot soms wel drie vuren, anders zou het nog langer gaan duren.

Met vriendelijke groeten Ruud.

Moeflons

Afgelopen zaterdag wat rond gewandeld door het nationaal Park De Hoge Veluwe. Nadat ik naar een informatieochtend ben geweest in de Hoed over de natte gebieden in het Park., wat overigens erg inetressant was. Na afloop even naar het Bosje van Staf gegaan. Daar liep een kudde moeflons in de bosrand te scharrelen.

Moeflons zie je niet zoveel, al loopt er een flinke kudde rond in het park. Maar je moet maar weer eens geluk hebben en dat hadden we dus.

Vriendelijke groet Ruud.

Gister wat hindes mogen fotograferen.

Tijdens de doortocht door het nationale Park De Hoge Veluwe zagen we langs de Wildbaanweg, achter op een van weitjes enkele hindes lopen en grazen.

Ze lieten ook hun mooie witte kontjes zien.

Vriendelijke groet Ruud.

Wolken boven de Veluwe

Vandaag waren de wolken boven de Veluwe weer eens prachtig. Hier enkele foto's. Het weer was mooi, maar er stond een frisse wind.

Je kreeg er gewoon niet genoeg van om deze wolkenformaties te fotograferen.

Vriendelijke groeten Ruud.

Vrijdaggroep De Vossen aan het werk

De vrijwilligersgroep De Vossen zijn nog steeds aan het werk langs de Lijkweg. Deze weg werd vroeger gebruikt om een overledene vanuit Deelen naar Otterlo te brengen, omdat in Otterlo een kerk en een begraafplaats was. De weg door de bossen kreeg daardoor deze naam.
We zijn langs die weg bezig dennen te verwijderen om zo weer zicht te krijgen op het Pampelsezand wanneer je daar wandelt.
De dennen worden met de hand omgezaagd en daarna gestript met zaag en kniptang.

De takken worden in het bos aan de rechterkant 'verstopt', na een jaar zie je er niets meer van. De stammen stapelen we op elkaar, daar profiteren de insecten weer van. Maar ook muizen en hazelwormen zijn daar blij mee.

Zo verdwijnen er elke vrijdag veel dennen en wordt het uitzicht op het Pampelsezand steeds beter.

Mooie vergezichten ontstaan er dan, met soms prachtige wolken. Aan het eind van het werk kijken we dan ook tevreden terug. Naar de stapels bomen en het vrije uitzicht wat we gecreëerd hebben.

Vriendelijke groeten Ruud.

De eerste werkdag in het nieuwe jaar.

Woensdag de achtste januari was de eerste werkdag in 2014 voor de vrijwilligersgroep De Wrattenbijters in het nationaal park De Hoge Veluwe. al enkele maanden zijn we aan het werk in het rustgebied De Plijmen. We zijn daar bezig dennen om te zagen. Het gebied moet open gehouden worden. Er liggen al vele oppers met honderden omgezaagde dennen. Die dennen zijn we nu aan het verbranden. We hebben daar uiteraard vergunning voor van gemeente en brandweer.

Er zijn op twee plaatsen vuren aangelegd. De vuren moeten fel branden, omdat we er zo hele bomen op kunnen gooien, op die manier brand  je het snelst de bomen weg.
Een aardige bijkomstigheid is dat er op die brandplekken bijzondere paddenstoelen en zwammen gaan groeien. Het zijn paddenstoelen en zwammen die alleen voorkomen op brandplekken.

In de pauze hebben we het nieuwe jaar ingeluid met een glas warme wijn.

Vriendelijke groeten Ruud. 

De jeneverbesstruik.

De jeneverbes is de enigste boomsoort of struik in Nederland die op de Rode Lijst staat van planten die wel voorkomen maar sterk in aantal zijn afgenomen. De jeneverbes is een wettelijk beschermde struik. Een groot deel groeien in het nationaal Park De Hoge Veluwe, waar een van Europa's grootste jeneverbesbossen staat.  Maar ook in Drente en verder op de Veluwe komen ze voor.

Kort geleden hebben we, Reneé en ik, een veldje ontdekt waar veel jeneverbesstruiken staan en die bedreigd worden door prunus, krenten, berken en dennen. Wij hebben het initiatief genomen om deze plek te schonen en zo de jeneverbesstruiken weer de kans te geven zich te ontplooien.

Samen met enkele vrijwilligers van de woensdagploeg in het nationaal Park De Hoge Veluwe en jongeren van de scouting, die hun honk naast het veldje hebben, hebben we al een hele slag kunnen slaan en kun je de jeneverbesstruiken weer zien in de hei.

In die hei zagen we vorig jaar ook heel veel kleine salamanders, de salamander die levende jongen baart. Maar ook ringslangen en adders. Voor de ringslangen hebben we een broedhoop gemaakt,  bestaande uit gras, takken en paardenmest.

We zijn nog wel even bezig, maar het meeste is nu weg en dan zullen we het moeten bijhouden want we kunnen het er niet met wortel en al uit halen, dat zou de habitat van de salamanders en reptielen te veel verstoren.

Met vriendelijke groeten Ruud.

Om te beginnen

Om het nieuwe jaar goed te beginnen heb enkele foto's uitgekozen die ik vorig jaar tijdens de bronst in het Nationaal Park De Hoge Veluwe heb gemaakt. Het was dit jaar een heftige bronst met een hert met een blind oog en eentje die kreupel was geworden tijdens de gevechten om de hindes. Het standhert die als winnaar uit de bus kwam was dan ook erg stoer. De bijherten probeerden natuurlijk ook voortdurend een hinde af te snoepen, het standhert moet dan ook heel wat afrennen om alles in de gaten te kunnen houden en de bijherten weg te jagen. Een standhert verliest in de bronstijd wel zo'n kleine 40 kilo aan lichaamsgewicht.

Op de laatste foto zie je hoe een standhert een bijhert wegjaagt. Om nog beter in de smaak bij de hindes te vallen wentelt het standhert zich in door zijn urine doordrongen modder in een kuil.

Maar uiteindelijk bepalen de hindes of er gedekt gaat worden. Meestal zie je ze hard weglopen als het standhert in de buurt komt. Lijkt me erg frustrerend voor hem.

Met vriendelijke groeten Ruud.