Sinds kort hebben we enkele kippen in de tuin lopen, twee sabelpootkrielen met veren aan hun poten en twee koekoek-wyandottekrielen. De twee hokken hebben we met elkaar verbonden, nadat ze aan elkaar gewend waren. Ze hebben nu ruimte genoeg in de rennen. Maar ze scharrelen ook door onze voortuin. Het is een genoegen te zien hoe ze rond lopen, rennen en fladderen door de tuin.
De sabelpootkrielen leggen al eitjes, kleine eitjes maar ze smaken heerlijk. Om de twee dagen wordt onder veel kabaal een eitjes uitgepoept. De koekoek-wyandottekrielen leggen nog niet, die zijn te jong. Dat duurt nog een paar weken. We hebben twee leghokken dus ze kunnen elkaar niet weg zitten, als het zover is. Nee, we hebben geen haan, rekening houdend met de buren. De buurman heeft al gedreigd de eventuele haan onmiddellijk dood te schieten. Grapje, gelukkig gaan we goed met onze buren om. Ik heb dan ook gedreigd een islamitische (ad)haan aan te schaffen die voortdurend allahu akbar schreeuwt.
Doordat we nu kippen hebben, hebben we de voortuin wat ruimer gemaakt en veel obstakels weggeruimd die om de vijvers heen lagen, Die obstakels bestonden hoofdzakelijk uit stammen, kleine en grote. Die heb ik nu in kleine brandbare stukken gezaagd voor onze open haard. Een en ander gebeurde onder grote belangstelling van onze twee jonge poezen. We hebben helaas onze oude zieke zwarte poes Witje moeten begraven. Nu wonen er nog drie katten bij ons, Pi de zwarte kater, Samwise de witte kater en Roosje de lapjespoes.
