Vervolg van de ontmoetingen

De herten, dan heb het over de edelherten met hun grote geweien, maar ook over de hindes.
Bij de mannen groeien hun geweien weer op hun hoofd netje verpakt en kwetsbaar. De naam is bastgewei en daar gaan ze voorzichtig mee om, omdat ze sneller kunnen beschadigen en een stuk er af betekend veel bij de rol die het hert kan spelen met de bronst.

De hindes waren allemaal nog hoogzwanger. Door de brand in het nationaal park De Hoge Veluwe waren ze ook nogal onrustig. Maar het eerste jong is al gespot. Dus wat dat betreft gaat het goed.

Groeten Ruud.

Weer vele ontmoetingen in de natuur gehad.

Laat ik eens beginnen met de insecten. Deze kleine friemelaars zijn lang niet bij iedereen geliefd. Ze zouden je wel eens kunnen steken en bijten en ze zien er eng uit. Maar ze zijn nodig, mooi en interessant. Enkele friemel-foto's.

Gestreepte lievehersbeestje, het grootste lieveheersbeestje in ons land.

Langpootmuggen

Kleine hageheld

Schaatsenrijder

 Heb ook een ontmoeting gehad met een klein beestje waar sommige mensen ook bang voor zijn, ook beesten hebben er een hekel zoals bijvoorbeeld olifanten. Ik heb het hier over de muis. Het gaat in dit geval over een rosse woelmuis. De foto's zijn van volwassen en jonge rosse woelmuizen.

Schadelijk worden ze genoemd. Dat geldt ook voor het volgende exemplaar. Ik was erg blij met onderstaande ontmoeting en helemaal dat die ontmoeting zo lang duurde. Meestal zie je en zijn ze snel al weer verdwenen. Maar deze oude vos bleef een tijdje rondstruinen voor m'n neus.

De herten die ik zag met hun bastgeweien en vogels die ik op de foto heb gezet zet ik later op mijn blog.

Vriendelijke groeten Ruud.

Bastaard rupsen van de rode dennenbladwesp

Afgelopen vrijdag heb deze rupsen voor het eerst ontmoet, het blijken de rupsen te zijn waaruit de rode dennenbladwespen uit tevoorschijn komen.

Wanneer ze met groet hoeveelheden zijn, veel meer dan die ik gezien heb, kunnen ze aanzienlijke schade berokkenen aan de dennen in de bossen.

De rode dennenbladwesp

Het grappige aan deze rups is dat ze zo nu en dan helemaal naar achteren buigen, waarom ze doen is me een raadsel. Op de onderste foto zie je er een paar dit doen. Lijkt op een stuiptrekking, pats en ze hangen naar buiten.

Vriendelijke groet Ruud.

Groene natuur, prachtig.

Het is nu heel mooi in het bos, waar je loopt of fietst zie het mooie jonge groen. De bladeren van de beuk, de berk en de blaadjes van de bosbes. Het is vrolijk en kleurig, haast met licht groene lichteffecten, vooral wanneer de zon er op schijnt. Als dan de lucht ook z'n beste kant laat zien kijk je je ogen uit.

Geweldig toch..................................

Vriendelijke groet Ruud.

Grote brand en nieuw leven.

Laten we met de nare zaken beginnen. De brand op het Nationaal Park De Hoge Veluwe. Afgelopen week zijn we elke dag op het Park geweest. We wilden kijken of we nog iets konden doen. Uiteindelijk zijn we bezig geweest met het redden van de kleine watersalamander. Deze had zich van de vlammen kunnen redden door onder dikke takken en afgezaagde bomen te kruipen, daar bleef het redelijk vochtig toen de vlammen over hun gebiedje joegen. We hebben er vrij veel kunnen redden, ze waren wel uitgedroogd. Door de as rondom hadden ze niet de mogelijkheid om het water te bereiken. Eenmaal in het water kwamen ze langzaam weer toto leven.

Gelukkig begon de natuur zich al te herstellen. Op de tweede dag zag ik mieren wiens hoop tot diep onder het oppervlak was verbrand weer druk bezig hun mierenhoop weer op te bouwen. Maar ook zag ik een adder uit een gat in de grond kruipen en spinnen weer hun web tussen de as spinnen. Ook het pijpenstrootjesgras begon al weer te groeien.

Hindes hadden nog geen jongen, gelukkig maar. Wel lopen ze op alle dag, we waren blij dat we weer een stel dames op een weitje zagen rondlopen. Ze waren nog erg nerveus, maar verder in goeie doen. Het vosje dat we zagen kwam uit het verbrande gebied, hij of zij was zwart van de as op buik en borst en keek niet al te fris uit z'n ogen.

Vrijdag besloten we dat we even genoeg van de verbrande hei en bomen hadden. Je moet toch steeds denken aan al die beesten en beestjes die in de grond gekropen zijn , maar toch door zuurstofgebrek of rook zijn omgekomen.
Dus zijn we zaterdag het Kroondomein 't Loo ingetrokken. We hadden daar een ontmoeting met onder andere damhindes, geelgorzen en een slijkvlieg op m'n broek. En natuurlijk Renee's favorite amfibie de kikker.

Vriendelijke groet Ruud.